بررسی مشی چریکی در ایران

عنوان:      بررسی مشی چریکی در ایران
مجموعه ها:      books
شناسه کتاب:      47
نویسنده:      سید محمد صادق علوی
شابک:      1210
تعداد صفحات:      148
زبان:      فارسی
قیمت:      0.00
امتیاز:      Rating 0 
تصویر:      cover
کتاب:      دانلود Ebook1.pdf
توضیحات:     

با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و به خصوص بعد از استقرار و تحکیم حکومت های کمونیستی در چین و ویتنام شمالی ، مسئله جنگ چریکی ( به اشکال مختلف ) مورد توجه جنبش های انقلابی به ویژه مارکسیست ها قرار گرفت .

در این مدل از حرکت انقلابی ، انقلاب به لحاظ معنوی و با حمایت قطب کمونیسم و در برخی موارد نیز مساعدت های مادی آن ، به شکل قابل تعریف ( کلاسیک ) و مورد پیش بینی صورت می گرفت . در این انقلاب ها ، انقلابیون سعی داشتند به لحاظ نظری از سنت های مارکسیسم _ لنینیسم پیروی کنند .

در نیمه دوم دهه 1950 جهان شاهد جنبش های رهایی بخش ملی جدیدی همانند جنبش های انقلابی کوبا ، الجزایر ، خاورمیانه و .... بود . در این جنبش ها علاوه بر اقبال انقلابیون به مارکسیسم ، تجربه انقلابی به اندازه قابل توجهی به واسطه نظریات عمل گرایانه و همچنین منطبق با وضعیت خاص هر منطقه شکل گرفت .

این روش به دلیل رویکرد خاصش به طور عمیقی از سنت مارکسیسم _ لنینیسم تخطی می کرد . در این جنبش ها مسئله اصلی این بود که حرکت و مبارزه را باید آغاز کرد ، چرا که ادامه فرایند انقلاب خود به خود نیروهای انقلابی را جذب کرده و قوام خواهد بخشید و کار سیاسی _ اخلاقی بعد از برپایی انقلاب مسلحانه به کار می آید .

در این مورد آثار چه گوارا ، رژیس دبره ، فانون ، ماریگلا و دیگران برای بسط نظری جنبش های فوق کارآمد بودند ، به طور کلی اندیشه انقلاب از طریق مبارزه مسلحانه و مشی چریکی در نزد گروه های غیر مذهبی ایران در سال های 57 _ 42 در چارچوب دسته دوم از تقسیم بندی فوق پایین تبیین است .

تحولات داخلی و خارجی متنوع و متعددی در دهه چهل شمسی از لحاظ رشد جنبش های رهایی بخش ، تأثیر به سزایی در تشکیل گروه ها و سازمان هایی از این نوع در کشور داشت .

رشد کمی جنبش های انقلابی _ چریکی در گستره جهان در این مقطع به ویژه در کشورهای جهان سومی آمریکای لاتین ، آفریقا و شرق و جنوب آسیا و فرهنگی شدن آرمان های آن سازمان ها و گسترش محبوبیت آنها در بین جوانان ایرانی به عنوان عامل بیرونی در شکل گیری و تکوین سازمان های انقلابی معتقد به شمی چریکی اثر به سزایی داشت .

در همان سال ها رژیم پهلوی با هدایت آمریکا برای تثبیت حاکمیت خود و خنثی سازی هر گونه تحرک انقلابی و تحدید اندیشه های مخالف و به قصد ایجاد انفعال در جبهه نیروهای ضد حاکمیت ، دست به ایجاد اصلاح هایی تحت عنوان انقلاب سفید زد تا با اقدامی پیشگیرانه کلیه روزنه های تهدید و آسیب را مسدود کند .

سیاست های مختلف مهار رژیم علیرغم برخی بازده های اقتصادی و رفاهی آن موجب شد که فضای سیاسی بسته تر و حرکت ها و نیروهای اجتماعی مخالف با محدودیت بیشتری مواجه شوند و به طور کلی با یک سویه شدن جریانات سیاسی اجتماعی و دیگر عرصه ها مدیریت کشور صبغه ای مستبدانه پیدا کند .

در مجموع سرکوب های بعدی و کنترل های امنیتی خشن و تجاوزکارانه که منجر به از بین رفتن حقوق و آزادی های سیاسی ، مذهبی و اجتماعی شد و مجال انفعال مسالمت آمیز قدرت یا مشارکت سیاسی افراد و گروه ها در چارچوب قانون و حتی گفتمان متداول سیاسی و اجتماعی را هم از آنان گرفت .

شیوه حکومتی پلیسی _ امنیتی فرصت قیانم مجدد عمومی و فراگیر توده ای را نیز سلب کرد و بدین ترتیب شکست راههای مسالمت آمیز برای مخالفت با رژیم و بسط و رواج مدل های چریکی و مسلحانه در جهان و به ویژه منطقه خاورمیانه راه را برای طرح آراء قهرآمیز باز کرد .

علاقمندان عمده این مشی در دو جریان فکری خلاصه می شوند :

• الف ) مبارزین مسلمان که از اندیشه انقلابی شیعه و سازش ناپذیری اسلام جهادی الهام می گرفتند .

• ب ) حرکت های غیر مذهبی که در رأس آن کمونیست ها قرار داشتند ، با اهداف و تاکتیک های مارکسیستی _ لنینیستی ، مائونیستی و دیگر گرایش های غیر دینی چپ .

گروه های فعال و مشهوری که تحقیق حاضر بدان خواهد پرداخت ، در بخش دوم این تقسیم بندی قرار داند ، این سازمان ها عبارتند از : سازمان چریک های فدایی خلق سازمان مجاهدین خلق ، سازمان انقلابی حزب توده که به لحاظ فکری و عملی فعال ترین گروه های این جریان بودند .

سازمان چریکی فدایی خلق با مواضع مارکسیسم _ لنینیسم خاستگاه دانشجویی و کارگری تندرو داشت و محصول سرکوب های خونین رژیم و میراث پسرفت کمونیسم سنتی ( توده ای ها ) در ایران بود .

این سازمان در سال 1349 پا به عرصه سیاسی این سرزمین گذاشت ، اندیشه سیاسی مؤسسین آن آمیزه گزینشی و بعضاً ایرانی شده نظریه های مائو ، جیاپ ، چه گوارا ، رژیس دبره و دیگران بود .

این سازمان از سه گروه جوانان کمونیست که از بحث های نظری و مبارزه مسالمت آمیز غیر قاطع و توأم با مماشات خسته و ناامید شده و خواهان چالش در رویکرد مسلحانه مبارزه بودند ، تشکیل شده بود .

سازمان مجاهدین خلق نیز که به سال 1344 تأسیس شده بود و در سال 1350 به شکل سازمانی اعلام موجودیت کرد ، شامل جوانان شاخه مذهبی جبهه ملی بود که با توجه به علایق مذهبی مؤسسین آن شکل گرفت ولی به مرور به دیدگاه های مارکسیستی نزدیک شد و در سال 1354 رسماً آن را پذیرفت .

Book Library, by OrdaSoft!