امروزه یکی از مهمترین مشکلات جوامع ملی و بین المللی مسأله تروریسم است در عین اینکه در محکومیت آن اجماع بین المللی وجود دارد .

تروریسم علاوه بر ابعاد سیاسی، اقتصادی و امنیتی از بعد حقوقی و فقهی دارای اهمیت بسزایی است هدف اصلی این پژوهش بیان مؤلفه های تروریسم از منظر فقهی و حقوقی و بررسی نگرش فقها و حقوقدانان به تروریسم می باشد در این راستا به ارتباط تروریسم با محاربه و فتک و علیه از منظر فقهی و نیز ارتباط تروریسم با حقوق بشر از منظر حقوفی پرداخته شده است. از منظر فقه امامیه حکم تکلیفی تروریسم حرمت است و تروریسم در حکم محارب و مفسد فی الارض می باشد و از نظر حقوقی در جامعه ایران و جامعه بین الملل مجازات دارد و محکوم است. و قانونگذار ایران نیز همان مفهوم رایج فقهی از محاربه را پذیرفته است . و این تحقیق به شکل کتابخانه ای و بر اساس روش توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای صورت گرفته است.

اما به دلیل عدم اتفاق نظر بین المللی در خصوص تروریسم تاکنون کنوانسیون جامع و واحد در مبارزه با تروریسم تدوین نگردیده است