الیزابت روبین، نویسنده سابق نیویورک تایمز، در آوریل 2011 در مأموریتی از کمپ اشرف بازدید داشت. او مشاهداتش از خصوصیات فرقه‌گون داخل اردوگاه را این‌گونه توصیف می‌کند: «در کمپ اشرف، 40‌متری شمال بغداد و نزدیکی مرز ایران، 3400 نفر از اعضای نظامی گروه در فضایی حدود 14 مایل مربع از بیابان بایر در انزوای کامل به‌سر می‌برند. دسترسی به اینترنت، تلفن و اطلاعات مربوط به جهان خارج ممنوع است. پوسترهای خانم رجوی با چشمان سبز و لب خندان همه جا آویخته است. وقتی وارد اردوگاه اشرف شدم، فکر کردم وارد دنیای تخیلی زنانی شده‌ام که مثل زنبورهای عسل کارگر مشغول به کارند. در همه‌جا، زنان با لباس کاملاً یکسان، یونیفرم‌های خاکی و روسری‌های سبز تیره، در کامیون‌هایی سفید به این طرف و آن طرف می‌روند؛ گویی در كارخانه‌ای در چین مائوئی مشغول به کارند.»

مسعود بنی‌صدر، عضو ارشد سابق منافقین که پیشتر معرفی شد، بر فرقه‌بودن این گروه صحه می‌گذازد: «بر روی اعضا شست‌و‌شوی ذهنی انجام می‌شد؛ به‌نحوی که شخصیت خود را از دست می‌دادند و نگاهی سیاه و سفید به جهان پیدا می‌کردند. تاجایی‌که به ‌دست خودشان، ارتباطشان را با خانواده قطع می‌کردند. در کمپ اشرف در روزهای آخر صحبت‌هایی مطرح شد. به یاد دارم که باید شخصیت قبلی‌مان را در یک ستون و شخصیت جدیدمان را در ستونی دیگر یادداشت می‌کردیم. مردی را به خاطر دارم که نوشته‌اش را در جمع می‌خواند: «برادرم در سفارت ایران در لندن کار می‌کند. قبلاً او را به‌عنوان برادرم دوست داشتم، ولی الآن از او متنفرم و دشمن خود می‌دانم. اگر لازم باشد، آماده‌ام همین فردا او را بکشم.» و همه او را تشویق کردند.»

سازمان دیده‌بان حقوق بشر در سال 2005 در گزارشی درباره کنترل فرقه‌گون گروهک منافقین بر اعضای خود، به مجازات شدید اعضایی که اعتراض خود را اعلام کنند یا بخواهند گروه را ترک کنند، به مثابه موارد نقض حقوق بشر اشاره می‌کند: «اعضاء معترض در مقابل دیگران آورده می‌شوند و مجبور به خودانتقادی و اعلام پشیمانی از اقدامات و افکار خود هستند. از آن‌ها انتظار می‌رود که بگویند در سازمان باقی خواهند ماند. به محض این‌که کسی افکار خود را بیان کند یا از سازمان انتقاد کند، مخاطبان بی‌رحمانه با کلمات نامناسب و خشن به او حمله می‌کنند. هر کسی که جرأت درخواست خروج از سازمان را بکند، بلافاصله برچسب همکاری با دولت ایران را به او می‌زنند که از نظر روانی بسیار ویرانگر است.»

ریک راس، کارشناس آمریکایی امور فرقه‌ها و مدیرمؤسس مرکز آموزش امور فرقه‌ای در مصاحبه با هابیلیان بیان کرده است که منافقین تمامی ویژگی‌های یک فرقه را داراست: «به نظر من سازمان مجاهدین خلق از نظر ساختار، سازوکار و رفتار همه معیار‌های اصلی یک فرقه مخرب را دارد.»

دو دهه پس از انتشار گزارش مؤسسه رند، پایگاه آمریکایی اینترسپت گزارش مفصل دیگری را درباره مناسبات درونی در داخل گروهک منافقین منتشر کرده است. در این گزارش که جامع‌ترین سند انتشاریافته درباره کیفیت روابط و مناسبات در درون فرقه رجوی تا کنون است، مرتضی حسین و متیو کول، دو خبرنگار مطرح اینترسپت مصاحبه‌هایی را با شش تن از اعضای جداشده منافقین، ازجمله تعدادی از کادر ارشد این گروهک ترتیب داده‌اند. آنچه در ادامه می‌آید، ترجمه متن کامل گزارش اینترسپت است که در اختیار خوانندگان هابیلیان قرار می‌گیرد.