هدف این مقاله بررسی تروریسم سایبری به عنوان جرم رایانه ای که تهدیدی نوین همگام با پیدایش فن­آوری اطلاعات، ارتباطات و اینترنت بر امنیت ملی و بین­المللی می­باشد. در این مقاله سعی شده است تروریسم سایبری، همچنین علل پیدایش و ویژگی­های آن، که از اشکال نوین تروریسم ملی و بین­المللی است، مورد بررسی قرار داده تا با شناسایی زمینه­های علل پیدایش این نوع از تروریسم، اقدامات حقوقی داخلی و بین­ملل­اللی دقیقی جهت مقابله با این پدیده نوظهور امکانپذیر نمود. و در بحث­های بعدی اقدامات تروریسم سایبری رخ داده و همچنین اقدامات جدید حقوقی برای این پدیده توسط کشورها تبیین شده است. با توجه به مستندات ارائه شده از جمله قطعنامه­های(121/45)، (152/46)، (22/199) تا سال 1990 و همچنین توصیه­­نامه­های متعدد که منجر به تصویب کنوانسیون 8 نوامبر 2001، شورای اروپا شد، تروریسم رایانه­ای یا سایبری را تعریف نموده و همچنین راهکارهای جدید را برای مقابله بین المللی و داخلی توسط کشورها، ارائه نموده است. در ایران نیز در سالهای اخیر قوانینی و مقرراتی در مورد مبارزه با تهدیدات سایبری توسط اشخاص حقیقی و حقوقی تدوین شده است. که به نظر می­رسد ناکافی بوده ولی توانسته تا حدودی مشکلات حقوقی در این مورد را مرتفع سازد. لذا پیشنهاد می­ گردد مسئولین قوه قضاییه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی همزمان و حتی قبل از به وجود آمدن اشکال جدید تروریسم سایبری، قوانین مرتبط را وضع نموده و اجازه سوء استفاده مجرمان سایبری از بی­قانونی در این موارد ندهند.