به بهانهی روز جهانی یادبود و بزرگداشت قربانیان تروریسم تازهترین اثر درباره یک واقعهی تروریستی در ایران معرفی میشود؛
کتاب «چراغدار»؛ روایتهایی از زندگی شهدای حادثه تروریستی حرم حضرت شاهچراغ(ع) که توسط جمعی از پژوهشگران حسینیهی هنر شیراز در سال 1403 منتشر شده است.
«پویان حسننیا»، از محققان و نویسندگان این کتاب، در یادداشتی از ماجرای نگارش کتاب «چراغ دار» نوشته است:
«فکرش را هم نمیکردم روزی مرگ دختری را پیراهن عثمان کنند و با آن امنیت جامعه را نشانه بگیرند. کار تا جایی بیخ پیدا کرده بود که نخستوزیر اسرائیل و مقامات آمریکایی علناً و به صورت مستقیم از جنبش زن زندگی آزادی حمایت میکردند و تشویقشان به ادامه آشوب توی رسانهها دست به دست میشد. جنبشی که حتی اسمش و شعارهایش را رسانههای بیگانه خطدهی میکردند. ۴ آبان ١۴٠١ چند نقطه از شیراز شلوغ شده بود. مثل معالیآباد و بازار اطراف حرم شاهچراغ. فضا کمی امنیتی به نظر میرسید. عصر آن روز دانشگاه شیراز بودم و مشغول فروش کتاب در نمایشگاهی که سه روز برپا شده بود. دانشگاه هم توسط دانشجوهای معترض شلوغ بود.
نماز مغرب را خوانده بودم که خبر حادثه تروریستی شاهچراغ پخش شد و من را پرت کرد به دنیایی تازه. نه من بلکه تمام همکارانم در حسینیه هنر شیراز را که تا آن زمان پروژههایمان را جلو میبردیم. این حادثه تلنگری شد تا دوباره به نقش اصلیمان در عرصه فرهنگی فکر کنیم. ما چریکهای فرهنگی بودیم که هم ابزار داشتیم و هم از لحاظ گفتمانی، سالها روی خودمان کار کرده بودیم. ولی به جای نقشآفرینی در لحظه، داشتیم تاریخ گذشته انقلاب را بررسی میکردیم. از دهه ۶٠ گرفته تا همین دهه قبل. که البته اینها هم نیاز جامعه است. اما یادمان رفته بود که الان نقشآفرینیمان باید با همین ابزار و گفتمان در کف میدان رقم بخورد.
از همان یکی دوساعت بعد از حادثه، صحنه را دست گرفتیم. تقسیم وظیفه کردیم و به هرجایی که اثری از حادثه ترور داشت سر زدیم. مثل انتقال خون و یا بیمارستانها. روایتهایمان به سرعت در کانال حافظه حسینیه هنر شیراز و بعد در شبکههای صدا و سیما پخش شد. برخی از روایتهایمان در کانال را بالای ٣٠ هزار نفر دیدند. خواب و خوراک و زندگیمان شده بود روایت حادثه تروریستی. تا دوهفته به صورت مستمر در دل ماجرا بودیم.
تازه داشتیم چریک فرهنگی را برای خودمان و بقیه معنا میکردیم. چریک فرهنگی هیچ مانعی را بر نمیتابد؛ از سختگیریهای ورود به حرم برای گرفتن روایت و ضبط مستند گرفته تا هماهنگی برای ورود به بیمارستان و مصاحبه با مجروحینِ حادثه. میتوانستیم مثل خیلیهای دیگر لم دهیم، پایمان را روی پایمان بگذاریم و دنبال تولید یک اثر هنری و یا ادبی فاخر شویم، ولی چریک فرهنگی باید لباسهایش را کف میدان کثیف کند و شب با موهای ژولیده به خانه برگردد.
در این مدت خاطرات و روایتهای زیادی را از حادثه تروریستی شاهچراغ ثبت و ضبط کردیم. سعیمان این بود این حادثه را عاشورایی روایت کنیم؛ با ابزار مختلف و در قالبهای مختلف. یک ماه که از حادثه گذشت، نزدیک ١٢٠ساعت مصاحبه گرفته بودیم. از خانواده شهدا، مجروحین، شاهدین عینی و از خادمین حرم. هم مستند ساختیم و هم مجموعه کلیپهایی که در مدت کوتاه تولید شدند.
و اما در راستای روایت عاشورایی حادثه شاهچراغ تصمیم گرفتیم، برای ماندگاری واقعهنگاری این حادثه، کتابی تولید کنیم. «چراغدار» روایت زندگی شهدای حادثه تروریستی شاهچراغ است و گوشهای از روایت واقعه را نمایش میدهد. کتابی که توسط جمعی از محققان و نویسندگان حسینیه هنر شیراز گردآوری و از سوی انتشارات «راه یار» منتشر شده است.»
حمله تروریستی به زائران حرم شاهچراغ، از زیارتگاههای شیعه در شیراز که در ۴ آبان ۱۴۰۱ش رخ داد و گروه تکفیری داعش مسئولیت آن را به عهده گرفت. در این حمله سیزده تن کشته و سی تن زخمی شدند. در میان کشتهشدگان دو کودک و یک زن بودند.