منافقین در طول هشت سال جنگ تحمیلی خدماتی بی‌شائبه در پشت جبهه‌ها به ارتش بعثی صدام کردند؛ ولی این تمام خیانت‌های آن‌ها نیست و عمده شنود مکالمات بیسیمی و تلفنی نیروهای ایرانی بیشتر از سوی این افراد صورت می‌گرفت. منافقین با بهره‌گیری از امکاناتی که رژیم صدام در اختیار آن‌ها قرار داده بود اطلاعات بسیاری از نیروها و پایگا‌ه‌های نظامی ایران در اختیار ارتش بعثی قرار می‌دادند.
وکیل سابق رجوی (عبدالکریم لاهیجی) که یک حقوقدان ایرانی مقیم فرانسه است می‌گوید: وقتی رجوی به فرانسه آمد او و هوادارانش به‌سرعت با کمبود پول مواجه شدند، دولت عراق به وی پیشنهاد حمایت داد و آنان پذیرفتند و در درازمدت به عوامل رژیم عراق مبدل گشتند.
پیشنهاد طرف عراقی برای منافقین بسیار جالب توجه و مغتنم بود. امکاناتی که بلافاصله پس از این توافق، عراق در اختیار منافقین قرار داد، بسیار متنوع و ارزشمند بود:
1- ایجاد پایگاه در خاک عراق جهت استقرار نیرو؛
2- اجازه آموزش و سازماندهی؛
3- ایجاد سر پل ارتباطی با استفاده از مرزهای آن کشور؛
4- راه‌اندازی رادیو صدای مجاهد در خاک عراق؛
5- در اختیار قرار دادن امکانات رادیویی؛
6- ایجاد دالان هوایی بین پاریس و کردستان عراق از طریق بغداد، جهت برقراری ارتباطات و... .
نیازی به اشاره ندارد که اجازه عملیات از مرزهای عراق علیه ایران جزء اولین اولویت‌ها و امکاناتی بود که عراقی‌ها در اختیار منافقین قرار دادند. با استقرار و سازماندهی منافقین پس از توافقات یادشده با طرف عراقی، منافقین سه بخش عمده از فعالیت‌های خود را در خاک عراق و با تکیه بر پشتیبانی و امکانات فنی ارتش عراق مستقر کردند:
1- بخش اطلاعات؛ شامل راه‌اندازی سیستم‌های شنود و پارازیت بر روی شبکه بیسیمی نیروهای نظامی در سراسر نوار مرزی؛
2- بخش نیرویی؛ جهت ارتباط‌گیری، اعزام تیم عملیاتی به داخل شهرها و ایجاد راه مواصلاتی برای هدایت عواملی که از داخل کشور به آن‌ها می پیوندند (با استفاده ازقاچاقچیان)؛
3- بخش نظامی؛ که از اوایل سال 1361 سازماندهی شد و تا نیمه سال 63 به کارعملیاتی، مین‌گذاری و کمین در برابر نیروهای نظامی ایران ادامه داد و با عنوان "بخش کردستان" مشخص می گردید.
