شبکه تلویزیون خصوصی Klan آلبانی از جمله شبکه‌های مهم این کشور در تاریخ ۵ نوامبر برنامه‌ای را به درخواست دو تن از اعضای جدا شده گروهک منافقین که در آلبانی مأوی گزیده‌اند، برگزار نمود. برنامه STOP این شبکه که اختصاص به افشاگری در مورد مسائل مختلف روز آلبانی دارد. بخش دوم این برنامه ضمن انتقاد صریح از بسته بودن اردوگاه منافقین در آلبانی، به برخورد نامناسب و خشن با خبرنگارانی که خواهان ورود به این اردوگاه هستند اشاره کرده و رهبری این گروهک را متهم به استبداد و دیکتاتوری کرد.
عنوان این برنامه نیز بسیار گویا بود: «گواهی مجاهدین: مغزشویی جوان‌های آلبانیایی توسط سازمان مجاهدین» در ابتدای این برنامه دو تن از اعضای جدا شده گروهک به نام‌های فرید شاه‌کرمی و رحمان محمدیان مطالبه‌ای که داشتند را بیان نموده و به شکایت از رفتاری که در درون سازمان با آنها صورت گرفته است پرداختند.
فرید شاه‌کرمی توضیح داد که وی در سال ۲۰۰۹ و تنها در شانزده سالگی همراه با برخی از بستگان خویش به عضویت گروهک در آمده و به اردوگاه اشرف در عراق رفته و در آنجا یک بخش و یا نهادی ویژه برای شستشوی مغزی وجود داشته است که آنها با تعدادی جوان دیگر تحت مراقبت بوده‌اند. او می‌گوید در سال ۲۰۱۶ به آلبانی منتقل شده است و خواهر، مادر و برادر وی در اردوگاه منافقین در مانز، اطراف تیرانا هستند، ولی او امکان دیدار با آنها را ندارد. درخواست و مطالبه او نیز دیدار با بستگانش بود و تأکید می‌کرد از یک خانواده مخالف رژیم ایران می‌آید و اکنون یک سال و نیم است که حتی صدای بستگانش را نیز نشنیده است. او می‌گفت که در اروپا است و باید به عنوان یک انسان از آزادی‌های معمولی برخوردار باشد و برای رسیدن به اهدافش از برنامه کمک خواست.
نفر دوم که او نیز جدا شده از گروهک است رحمان محمدیان نام داشته و می‌گوید که ۲۸ سال عضویت در گروهک داشته و سال ۲۰۱۵ به آلبانی منتقل شده است و یازده روز پس از آن فرار کرده و سه سال است از سازمان جدا شده است. او توضیح می‌دهد که هرچند ابتدا به پروپاگاندای آنها برای ایده‌آل‌های آزادی و حکومت لیبرال اعتقاد داشته است، ولی زود در یافته که این دروغی بیش نیست و در درون سازمان ضد این حکمفرما است. او می‌گوید که سازمان مانند یک مافیا عمل می‌کند و حتی در آلبانی به دنبال جذب جوان‌ها هستند و در یک مورد شاهد آن بوده است که چگونه شهروندان آلبانی با داشتن پرچم گروهک به نفع آنها در میدان مرکزی شهر تیرانا شعار می‌داده‌اند و اعضای سازمان نیز از آنها فیلم‌برداری می‌کردند تا برای اهداف تبلیغاتی از آن استفاده نمایند.
او در این زمینه اعلام نمود که هر یک از اعضای سازمان ۳۰ هزار دلار را به همراه خود به آلبانی آورده‌اند و برخی از اعضای ارشد و مورد اعتماد تا ۲۰۰ هزار دلار با خود از عراق آورده‌اند که در واقع پولهای کثیفی هستند که صدام به آنها داده است و اکنون برای شستشوی مغزی جوانان آلبانی از آنها استفاده می‌شود. به نظر وی سازمان با دادن پول به جوانان آلبانیایی برای تقویت موقعیت خود در آلبانی به دنبال جذب آنها است و اگر خانواده‌های آلبانیایی دیر بجنبند بیرون آوردن جوانان‌شان از سازمان بسیار سخت و دشوار خواهد بود، زیرا سازمان مثل یک مافیا عمل می‌کند. او از سوء استفاده‌ای که از جوانان آلبانیایی در مراسم‌های درونی سازمان صورت می‌گیرد نیز پرده برداشت و می‌گوید سازمان از پناهجوی صددرصد رسمی شدن آنها جلوگیری می‌کند و برای این هدف بر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در آلبانی برای ایرانیانی که از عراق به آلبانی منتقل شدند، فشار وارد می‌کند و به آن رشوه می‌پردازد. او می‌گوید با بسته شدن رامسا آنها از جایی کمک مالی دریافت نمی‌کنند و خواستار داشتن حق اشتغال در آلبانی برای امرار معاش‌شان هستند.
همچنین دو مجری این برنامه ضمن پخش اظهارات یکی از اتباع انگلستان به نام بارونس نیکلسون در مورد سازمان مجاهدین خلق و ساپورت مالی آن توسط صدام حسین مدعی شدند که در تیرانا اعضای گروهک به چند آپارتمان می‌روند و در آنجا پول‌هایی که با مهر عربی ممهور است را دریافت می‌کنند. در این ویدئو که با زیرنویس آلبانیایی پخش شد گروهک به عنوان یک سازمان تروریستی بین‌المللی که مورد اعتماد ویژه صدام حسین بود و برای بایگانی سلاح‌های بیولوژیک و شیمیایی از آنها استفاده می‌کرد، معرفی شده است. در این ویدئو فیلمی از آرشیو عراق در دوره صدام حسین نیز پخش می‌شد که نشان می‌دهد اعضای ارشد گروهک منافقین از صدام پولهای زیادی را دریافت می‌کنند.
در چند جای برنامه آقای ساییمیر کودرا، مجری اصلی برنامه STOP به صراحت از رفتار منافقین با خبرنگارانی که خواهان وارد شدن به اردوگاه هستند انتقاد شده و مجری دیگر آقای کودرا می‌گوید که آنها با آنکه ادعا می‌کنند از دیکتاتوری فرار نموده‌اند، ولی در واقع در درون سازمان دیکتاتور بسیار شدیدتری قرار دارند. حتی این مجری اردوگاه را با ماتهائوزن، یکی از اردوگاه‌های نازی‌ها در اتریش مقایسه نموده و می‌گوید: البته دولت نیز نظر خاص خود را در این زمینه دارد، ولی رویکرد آنها در مانز و تزریق ایدئولوژی‌شان به جوانان به هیچ وجه پلورالیستی و دموکراتیک نیست و رویکرد آنها در اردوگاه نیز شدیداً استبدادی است.
