5مهر سال 1360، یادآور خونینترین روز در کارنامه تروریستی منافقین است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی هابیلیان(خانواده شهدای ترور کشور) کودتای شکستخورده رجوی و منافقین در 30خرداد1360 که با توهم قبضه قدرت با استفاده از اهرم ایجاد شکاف در رأس حاکمیت انجام گردید! و همچنین نتیجه معکوس انجام عملیاتهای بزرگ برای نابود کردن همه کارگزاران جمهوری اسلامی در 7 تیر و 8 شهریور، رجوی و منافقین را بر آن داشت که بار دیگر بخت خود را در 5 مهر1360 و با بهراه انداختن تظاهرات مسلحانه بیازماید.
انتخاب 5 مهر برای این کار، نتیجه گردآوری اطلاعات و جاسوسی منافقین در جبهههای جنگ بود. درست در موقعیتی که رزمندگان ایرانی، نقل و انتقالات وسیعی را برای شکستن حصر آبادان انجام میدادند و شرایطی بود که کلیه نیروها از شهرها خارج و برای این عملیات مهم به جبههها رفته بودند، رجوی با این خیال باطل که میتواند از این فضا بهرهبرداری کند، فرمان تظاهرات مسلحانه را به نیروهایش داد.
نکته بسیار مهم دیگر در این یورش تروریستی به خیابانها، این بود که رجوی پس از ناامیدی از تغییرات در سطح بالا و ناتوانی در مواجهه با حاکمیت، تازه بهیاد آورد که شعارهایی از جنس و نوع پایگاه مردمی و انقلاب مسلحانه و پیوستن مردم به آن‌ها را سر میداده است! او خود، اولین کسی بود که دروغی را که گفته بود باور نمود و از در توجیه ِ این کار، به نیروهایش گفت که «اگر به خیابانها ریخته و شعارهایی را علیه رهبری انقلاب و حکومت بدهند و سینۀ هر مخالفی را آماج گلولههای خود سازند، مردم به آن‌ها خواهند پیوست و انقلاب خواهد شد.»!
جدای از درک احمقانه رجوی از انقلاب و چگونگی شکلگیری آن و بهکارگیری روش تروریستی از سوی منافقین که کاملاً متضاد با آگاهیدهی که نقش اساسی در یک حرکت مردمی دارد، میباشد، رجوی سودای دیگری را در سر میپروراند و خود بهتر از هر کسی میدانست که اینگونه حرکتهای مذبوحانه، هیچ فایدهای برای او ندارد. اما او به فکر مرعوب کردن مردم بود.
وی با اعتقاد به اینکه هر کس زور بیشتری دارد پیروز است و هیچکس از پیروز بازخواست نخواهد کرد، با استفاده از خالی بودن شهرها از نیروهای انتظامی، سعی در بهراه انداختن حمام خون و فضای هراسانگیز استالینیستی در پایتخت، و سوار شدن بر آن را داشت.
روز 5 مهر با ساعتها درگیری تروریستی، بسیاری از مردم بیگناه کشته شدند. مکانهای اسکان جنگزدگان در خیابان طالقانی تهران به رگبار مسلسل بسته شد. ساعتها خشونت و خون و آتش بر شهر حاکم گردید. اما حتی یک نفر! باید تأکید کرد که حتی یک نفر مرعوب این فضا نشد و بهنفع منافقین وارد صحنه نشد و فریادی در تأیید آن‌ها سر نداد.
5 مهر برای همیشه توهم پایگاه مردمی داشتن ِ فکر، ایده و گروهک منافقین را به خاک سپرد، و از آن پس بود که سرکرده منافقین با درک این واقعیت غیرقابل خدشه اجتماعی، به خائنانهترین روشها علیه مردم ایران، برای دستیابی به اهداف خود و نیز انتقامگیری از تمام مردم ایران متوسل شد.
اعترافات منافقین و اسناد آن را درباره جنایت 5مهر1360 در لینک‌های زیر ببینید:
اعترافات مهران اصدقی+سند
اعترافات افشین برادران‌قاسمی+سند
اعترافات پروین پرتوی+سند
اعترافات امیر فخاریان+سند
اعترافات همراز شریعت‌پناهی+سند
اعترافات مسعود ولی‌زاده+سند
اعترافات مجید صفایی+سند
یادی از شهدای مظلوم 5مهر1360
