دو روز قبل سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح در حاشیه مراسم معارفه جانشین جدید این ستاد و در واکنش به اقدامات گروهک‌های ضدانقلاب در اقلیم شمال عراق گفت: «یکی از محل‌های توطئه علیه ما پایگاه حریر آمریکایی‌ها است که باید جمع شود. ما حضور پایگاه حریر در کنار مرزهایمان و برگزاری جلسات توطئه ضدانقلاب را در داخل این پایگاه تحمل نخواهیم کرد و اینها باید بساطشان را جمع کنند و این کار تازه آغاز شده است و با جدیت ادامه خواهد داشت و مجموعه‌ای از فعالیت‌های دیپلماتیک و نظامی برای برقراری
«تحمیل هژمونی»، بامسماترین گزاره برای توصیف چرایی تشکیل نهادهای به‌اصطلاح بین‌المللی است تا بر اساس این فرآیند ظاهرا بی‌طرفانه و اجماعی، کشورهای شمال یا همان «قدرت‌های برتر عرصه بین‌الملل» به کشورهای جنوب یا همان کشورهای در حال گذار، نفوذ و تسلط یابند. طبعا در چنین فضایی، قاعده و قوانین موجود و نگارشی نیز به نفع کشورهای شمال خواهد بود و از هیچ کارشکنی در مسیر کشورهایی که بنای استقلال‌خواهی دارند، دریغ نخواهند کرد. البته اخیرا به‌واسطه شکست‌های پی‌درپی کشورهای قلدر در منطقه غرب آسیا، کشورهای
رژیم بعث عراق که پس از پایان جنگ با ایران با حجم انبوهی از بدهی‌های خارجی روبه‌رو بود و از طرفی به کمک مالی برای بازسازی پس از جنگ نیاز داشت، از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس متوقع بود کمک‌هایی را که به عراق در طول جنگ هشت‌ساله کرده‌اند بلاعوض تلقی و صدام را از بازپرداخت آن معاف کنند. البته این کشورها این خواسته صدام را توقعی اضافی تلقی می‌کردند. از همین رو بود که ماشین جنگی صدام که به سبب کمک‌های نظامی فراوان به یکی از مجهزترین ارتش‌های دنیا بدل شده بود، خشمگین از این سرپیچی حکام عرب، در
«بیست سال پیش تروریست‌ها تنها ابرقدرت باقیمانده جهان را به چالش کشیدند. در واکنش به آن، ایالات متحده جنگ علیه ترور را اعلام کرد و جهان همچنان با پیامدهای آن دست به گریبان است.»
بیست سال از حملات یازده سپتامبر گذشت. در "گرند زیرو" در نیویورک، یک نماد جدید سر برافراشته که به یاد حدود ۳۰۰۰ قربانی این حملات ایجاد شده است. این شهر سریع به حالت عادی بازگشت و اکنون بیش از سال ۲۰۰۱ جمعیت دارد و تا قبل از شیوع پاندمی کرونا، اقتصاد آن رو به رشد بود.
سپیده دم روز پنج شنبه تعدادی از مقرهای گروهک تروریستی حزب دموکرات کردستان هدف آتش سنگین قرار گرفت. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بیانیه ای از حمله هماهنگ نیروهای مقاومت به محل استقرار و جلسه سران گروهای تروریستی در منطقه کردستان خبر داده است. در این بیانیه آمده است: «اقدام سپاه پاسداران در واکنش به اعزام تیم های متعدد تروریستی، ایجاد نا امنی و ارتکاب اعمال خرابکارانه و سلب امنیت و آرامش مردم غیور استان های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه صورت گرفته است.»
بیش از ۱۷هزار نفر از مردم ایران درجریان ترور‌های گروهک‌های ضد انقلاب به شهادت رسیده‌اند که گروهک منافقین موسوم به مجاهدین خلق، ۱۲هزار مورد آن را رسماً برعهده گرفته است.
یکی از این جنایات در روز 15 شهریور سال 1361 هجری شمسی رخ داد که در جریان این حادثه با انفجار بمبی دست‌ساز و قوی در یکی از خیابانهای شلوغ و پر رفت و آمد تهران، ده‌ها تن از مردم بی‌گناه و کودکان و زنان، شهید و زخمی شدند.
از آنجا که مطالعۀ سیر اخباری که در زمان وقوع حوادث ثبت شده، واقعیت جزئیات آن حادثه را
برخوردهای دوگانه در قبال تروریسم از سوی مدافعین دروغین حقوق بشر، یکی از مهم‌ترین موانع مبارزه با تروریسم تلقی می‌شود؛ چراکه مقابله با تروریسم باید از نظمی منطقی پیروی کند تا بتواند تهدیدات ناشی از آن در نیل به جهانی عاری از هرگونه ناامنی و تهدید مرتفع سازد.
تروريسم در نیم‌قرن گذشته، به‌عنوان پد‌يده‌اي سیاسی در میان کشورها قد علم كرده و به چالشی بزرگ برای جامعه بین‌المللی درآمده است. اگرچه در ادبیات سیاسی، تروریسم به معنای از میان برداشتن رقیب به‌منظور رسیدن به هدف‌های سیاسی محسوب می‌شود،
گروهک منافقین که به پشتوانه حمایت‌های صدام تبدیل به یک نیروی نظامی و بازوی ارتش بعث عراق شده بود، پایان جنگ تحمیلی را به هیچ عنوان مطلوب نمی‌دانست. پایان جنگ به منزله پایان بسیاری از کارکردهایی بود که این گروهک برای رژیم بعث داشت. از همین رو بود که منافقین بلافاصله پس از قبول قطعنامه طی عملیاتی موسوم به فروغ جاویدان به ایران حمله کردند که با گرفتار شدن پشت تنگه چهارزبر شدیدا تارومار شده و بخش قابل ملاحظه‌ای از توان انسانی و نظامی خود را از دست دادند.
نتیجه
جمهوری اسلامی ایران از ابتدای شکل گیری همواره از ترور و تروریسم ضربه خورده است و در سالهای ابتدایی انقلاب نزدیک به ۱۷ هزار نفر را به واسطه این تفکر و پدیده شوم از دست داده است که یکی از مهم‌ترین آن وقایع حادثه تروریستی هشتم شهریور سال ۱۳۶۰ بود که در آن حادثه رئیس جمهور و نخست وزیر منتخب مردم به شهادت رسیدند و ملت ایران یکی از مردمی‌ترین رؤسای جمهور خود را که مانند مردم در فقر و سختی زندگی کرده بود را از دست دادند از این رو هشتم شهریور در تقویم جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز مبارزه با
جنگ جهانی دوم نقطه عطفی در تحولات حاکم بر جهان بود به گونه‌ای که بسیاری از مناسبات حاکم بر جهان پس از پایان این جنگ تغییر کرد و تاکنون نیز این مناسبات ادامه داشته است. سخن گزافی نیست اگر بگوییم که حادثه 11 سپتامبر سال 2001 نیز نقطه عطفی در تاریخ چند صد سال اخیر بود. این حادثه سرآغاز تحولات بنیادینی در جهان و به ویژه در غرب آسیا بوده است.
اکنون که پس از 20 سال ارتش ایالات متحده ولو صوری به اشغالگری در افغانستان پایان
منافقین و کینه مرصاد
با آغاز سال 1367 اوضاع جنگ تحمیلی رو به وخامت گذاشت و صدام اصرار داشت هر طور شده مناطق تحت تصرف ایران را که در چند عملیات بزرگ از اشغال عراق خارج شده بود، از جزیره فاو گرفته تا شلمچه، طلاییه، جزایر مجنون و مهران و قلاویزان باز پس بگیرد. منافقین که از سال 1364 در عراق مستقر شده و با آموزش های ویژه و امکانات و تجهیزات وسیع، عملا به ارتش خصوصی صدام تبدیل شده بودند، با استفاده از این فرصت، چند رشته عملیات را برای تصرف نقاط مرزی غرب ایران طراحی کردند که آن را با همکاری ارتش
تحولات اخیر افغانستان که علاوه بر تشدید ناامنی در این کشور اثر مستقیمی بر امنیت و آرامش منطقه غرب آسیا دارد، نتیجه رفتار بحران‌زا و غیرمسئولانه ایالات متحده است که با سناریویی جدید برای رسیدن به اهداف خود موجب احیای هسته‌های تروریسم شده است.
افغانستان طی هفته‌های اخیر به دلیل سیاست‌های بحران‌زای اشغالگران این کشور با بحران‌های امنیتی مواجه شده است که محور آن را تقابل دولت مرکزی و طالبان تشکیل می‌دهد.
در ادامه
اوایل دی ماه ۱۳۹۵ و هنوز چند هفته‌ای مانده بود تا دونالد ترامپ سکان هدایت دولت آمریکا را به دست بگیرد که جمعی از ضدانقلاب با ارسال نامه‌ای به او خواستار تجدیدنظر در سیاست‌های دولت آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران شدند.
این افراد با گرفتن ژست‌های انسان دوستانه خواهان اعمال تحریم‌های سخت‌تری از سوی ترامپ علیه ایران بودند.
آنچه که این افراد در ظاهر خواهان آن بودند تحریم سخت علیه شخصیت‌ها و نهادهای انقلابی بود،
سازمان مجاهدین خلق از ابتدای جنگ تحمیلی تا یک دهه پس از آن با صدام و رژیم بعث عراق که تمامیت ارضی کشورمان را مورد تهدید قرار دادند، همکاری داشت؛ در این گزارش به بازخوانی دو دهه همکاری منافقین با صدام پرداخته‌ایم. با پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران، سهم‌خواهی برخی گروه‌های سیاسی همچون سازمان مجاهدین خلق آغاز شد. آن‌ها البته معتقد بودند که صاحب اصلی انقلاب هستند و انقلاب آن‌ها دزدیده شده است.
چند روز بعد و در
اجلاس سالانه گروهک تروریست منافقین با مشارکت جمعی از سیاستمداران سابق و فعلی آمریکایی و اروپایی از روز شنبه ۱۹ تیر به مدت ۳ روز به طور مجازی برگزاری شد.
سازمان منافقین که این روزها پس از اخراج از عراق، حیات نباتی خود را در کمپی در آلبانی پی می‌گیرد، با کمک‌های مالی آمریکا، محافل صهیونیستی و برخی حکومت‌های ارتجاعی در منطقه، نشست‌های سالانه‌ای را به منظور زنده نشان دادن خود برگزار می‌کند و برای این اقدام، هزینه‌های گزافی را صرف اجاره کردن هوادار و پرداخت پول به سخنرانان این گردهمایی که مقامات
دو روز قبل سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح در حاشیه مراسم معارفه جانشین جدید این ستاد و در واکنش به اقدامات گروهک‌های ضدانقلاب در اقلیم شمال عراق گفت: «یکی از محل‌های توطئه علیه ما پایگاه حریر آمریکایی‌ها است که باید جمع شود. ما حضور پایگاه حریر در کنار مرزهایمان و برگزاری جلسات توطئه ضدانقلاب را در داخل این پایگاه تحمل نخواهیم کرد و اینها باید بساطشان را جمع کنند و این کار تازه آغاز شده است و با جدیت ادامه خواهد داشت و مجموعه‌ای از فعالیت‌های دیپلماتیک و نظامی برای برقراری
