در هفته‌ای که گذشت، یک مقام قضایی پرده از سوءاستفاده تروریست‌ها از شبکه‌های اجتماعی برداشت و گفت که در حمله تروریستی پایتخت، تکفیری‌ها از تلگرام برای هماهنگی میان خود استفاده کردند.
البته موضوع استفاده تروریست‌ها از رسانه‌های نوین در فضای مجازی، مساله تازه‌ای نیست. پیش از این نیز بسیاری از تحلیلگران با اشاره به یارگیری‌های داعش از طریق فیسبوک و نیز وحشت‌پراکنی آنها با استفاده از شبکه توئیتر، نسبت به نقشی که رسانه‌های کوچک در رشد تروریسم ایفا می‌کنند، هشدار داده بودند. با این وجود اینکه تروریست‌ها در ایران نیز از همین شبکه‌ها برای هماهنگی میان خود استفاده کرده‌اند، موضوعی است که نیازمند یک دقت‌نظر بیشتر است.
طبیعی است استفاده ابزاری تروریست‌ها از شبکه‌های ارتباطی به این معنی نیست که باید الزاما این شبکه‌ها را مقصر دانست و آنها را متهم به توسعه شبکه‌های تروریستی کرد. در دهه‌های گذشته، همواره تروریست‌ها کوشیده‌اند تا به بهترین نحو از رسانه‌ها استفاده کرده و به فضای ارعاب دامن بزنند. کیست که از یاد ببرد اولین فیلم‌های تروریستی مربوط به ویدئوهایی بود که بن‌لادن منتشر می‌کرد و از این طریق فارغ از فضای رسمی رسانه‌ای، از اینترنت برای توسعه گروه تروریستی خود یاری می‌گرفت.
به این ترتیب باید رسانه‌های کوچک را یار کمکی تروریست‌هایی قلمداد کرد که با این ابزار می‌خواهند علاوه بر سازماندهی تشکیلاتی، یارگیری و فریب افکارعمومی، نوعی پروپاگاندای تبلیغاتی ایجاد کرده و وانمود کنند که از محبوبیت بالایی برخوردار بوده و قدرت تخریب بالایی دارند. داعش، جبهه‌النصره، منافقین و گروه‌های تروریستی دیگر، همگی از همین ابزارهای رسانه‌ای استفاده می‌کنند و گاهی رسانه‌های غربی نیز در همین زمین بازی کرده و می‌کوشند به بزرگنمایی اقدامات تروریست‌ها بپردازند.
آنچه امروز برای جلوگیری از این استفاده رسانه‌ای از شبکه‌های اجتماعی برای اهداف تروریستی ضرورت دارد، ارتقای سواد رسانه‌ای کاربران و هشدار به آنان درباره سوءاستفاده‌های تروریست‌هایی است که با شایعه‌پراکنی در فضای مجازی، عملا موازی جریان رسانه‌های رسمی حرکت می‌کنند.
بسیاری از جوانانی که تحت تاثیر فریب‌های تروریست‌ها قرار می‌گیرند، از ابتدا قصد ورود به گروهک‌های تروریستی را ندارند اما نوع تبلیغات جریانات تروریستی و تحریکات قومی و مذهبی باعث می‌شود که آنها گاه ناخواسته در زمینی بازی کنند که تروریست‌ها آن را طراحی کرده‌اند. زمینی که برای دوری کردن از آن، هم باید سواد رسانه‌ای کاربران را افزایش داد و هم با سیاستگذاری درست، مانع از آن شد که تروریست‌ها آسوده خاطر با تکیه بر آزادی رسانه‌ای در فضای مجازی، امنیت ملی را تهدید کنند.
