کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی با شعار وحدت و الزامات تمدن نوین انسانی در حالی برگزار میگردد که شکست منطقه ای تروریسم را شاهد هستیم. مصادف شدن شکست تروریسم با هفتۀ وحدت مسلمانان یک اتفاق مبارک است. اما اتفاق نامبارک آن است که متاسفانه برخی کشورهای عربی همصدا و همسوی با این کنفرانس بینالمللی نبوده و به دنبال ماهیگیری از آب گل آلود هستند.
اینکه کشورهای مسلمان در منطقه در تضاد هماهنگی و همفکری هستند همانا دسیسۀ غربی است که سالیان متمادی گریبان این کشورها را گرفته و رها نکرده است. از طرفی آب به آسیاب تفکر غربی ریختن سبب گردیده تا فضای حاکم، فضایی غیر از فضای امن اسلامی باشد. ره آورد این تعارضات و تناقضات جنگهای داخلی و منطقه ای و رشد بی حد تروریسم افراطی بوده که محصولی جز خشونت، ارعاب و تفرقه نداشته است. در این میان تدارکات جدی حامیان غربی تروریسم برای ریشه کنی مذهب در منطقه ادامه داشته و از هرگونه خلاءهای موجود سوء استفاده کرده اند. در همین راستا با تبلیغ ضد فرهنگی و کم رنگ کردن هویت اجتماعی و فرهنگی و دینی در صدد ضربه زدن به ریشۀ مبانی مذهبی اسلامی بوده و از هیچ حرکتی فروگذار نکرده اند. آنها به شدت از افتراق بین برخی کشورهای مسلمان بهره جسته و دامنۀ اختلافات را بیشتر و بیشتر کردند تا حدی که کشورهای مسلمان به یکدیگر متعرض شوند و علیه هم جبهه بگیرند و در تدارک نابودی یکدیگر باشند. از سوی دیگر تبلیغات منفی غربی سبب گردیده تا برخی کشورهای مسلمان بر علیه هم شعار دهند و از حضور یکدیگر برای کمک رسانی به هم اعلام انزجار کنند و نارضایتی اجتماعی بوجود آید.
چاره نیاندیشیدن یا چاره اندیشیهای کاملا سطحی نیز سبب گردیده تا کشورهای مسلمان همواره مورد هجوم سخت و هجوم نرم ابرقدرت ها باشند. این یک مسالۀ بسیار مهم و اساسی و حیاتی است که متاسفانه دامنه دارد و اندیشه ها جنبه جمعی خود را از دست داده و فردی شده است. به نظر میرسد در جریان کنفرانسهای وحدت اسلامی علاوه بر تاکید بر همکاریهای مستمر بینالمللی بایستی بر لابی اسلامی تاکید ویژه ای گردد و حلقههای اندیشه ورزی و تفکر اسلامی و سیاسی در میان کشورهای مسلمان شکل گیرد و واقعا چاره اندیشی شود که چرا اینقدر راحت، مذهب ضربه پذیر شده است؟!
به نظر میرسد ریشه کنی تروریسم در منطقه محصول ایمان راسخ به پایههای و بنیان دین مبین اسلام و جریان فکری ناب اسلامی است که این مسیر هموار گردیده و مسلمانان برای دفاع همواره آماده هستند. از طرفی مسلمانان هرگز به دنبال جنگ افروزی نبوده و در مسیر صلح مصمم هستند. در این راستا جهان اسلام بایستی همکاریهای درون ساختاری خود را هر روز منسجم تر و پررنگ تر کند و برای وحدت و یکپارپگی اسلامی بکوشد. این انتظار جهانی از امت واحد اسلامی است که خردورزانه و اندیشمندانه، این کار زار نابسامان را سامان بخشد و پرچم صلح جهانی اسلامی را کماکمان برافراشته نگاه دارد.
به یقین ریشه کنی تروریسم اگرچه به همت نیروهای مومن و مسلمان در منطقه بوده اما جهان اسلام بایستی به طریقی عمل کند تا این همت اسلامی در جهت اهداف فنآورانه و پیشرفت دانشمندان اسلامی باشد و جهان اسلامی بیش از این درگیر مخاصمات نباشد. بی دریغ ما بایستی پیشرفت امروز جهان اسلام را مرهون زحمات فرزندان نظام اسلامی بدانیم و این انتظار میرود تا تصمیم سازان نظام بینالمللی اسلامی زمینه ها را فراهم کنند تا بیش از این انحرافات دینی و مذهبی ریشه دوانده در تروریسم را شاهد نباشیم و بر این سلک پایدار باشیم و هرگز تروریسم غربی اجازه پیدا نکند تا در سرزمینهای اسلامی خودی نشان دهد. بنابراین در بستر گفتمانی تمدن نوین اسلامی بایستی هر گونه انحراف جای شکل گیری و رشد نداشته باشد و این انحرافات در نطفه خفه گردد.