رئیسجمهور کشورمان با بیان اینکه کانالهای مالی و حمایتی تروریسم باید قطع شود، گفت: مداخله نظامی راهکار مناسبی برای پاسخ به بحرانها نیست.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی هابیلیان، حسن روحانی رئیسجمهور کشورمان در اجلاس سران کشورهای آسیاییآفریقایی که در جاکارتا در حال برگزاری است، گفت:
تروریسم و افراطیگری در بخشهای بسیاری از دو قاره آسیا و آفریقا گسترش یافته است. آنان بویژه در عراق و سوریه، با توسل به وحشیانهترین روشها، هر روز زنان، مردان و کودکان بیگناه را قربانی مطامع شوم و ضد بشری خود نموده و زیرساختهای این کشورها را نابود میکنند.
افراطگرایان در راستای تأمین اهداف نامشروع خود از حمایتهای اطلاعاتی، تسلیحاتی و مالی برخی بازیگران منطقهای و بینالمللی برخوردارند؛ و این در حالی است که حامیان آنان، از این واقعیت غافل هستند که استمرار بیثباتی در مناطق آشوبزده، گسترش ناامنی در جهان، و از جمله کشورهای آنان، را به دنبال خواهد داشت.
من از دو سال پیش که شرارههای افراطگرایی، خشونت و تروریسم در تمامی جهان و به ویژه کشورهای آسیاییآفریقایی سر بر میکشید، و مشاهده مینمودم که چگونه دامنه آن در اکثر نقاط جهان و قارههای کهن نیز میپیچد، کوشیدم تا با تصویب قطعنامه «جهان عاری از خشونت و افراطیگرایی» در نشست 2013 مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با حمایت و یاری شما یاران همراه، برای نیل به این مقصود، ساختاری بینالمللی پدید آوریم.
وی چمنین افزود: اینک در شرایطی که وجدان جهانی از دیدن بیتفاوتی سازمانهای بینالمللی در مقابل گسترش آتش تروریسم به شدّت آزرده است، زمان آن فرا رسیده است که برای «اقدامی جهانی علیه خشونت و افراطیگری» طرحی عملیاتی ارائه شود؛ و به جای آن که با اقدام نابجای برخی کشورها و آتش افروزی، به تروریسم کمک شود، با رویکردی مدبرانه، ریشههای آن خشکانده شود، چرا که مقابله با تروریسم باید جزء برنامههای این اجلاس و در راستای اصول و ارزشهای باندونگ محسوب شود.
وی در زمینه مبارزه با تروریسم گفت: من با استفاده از فرصت این گردهمآئی تاریخی که اکثریت مردم جهان را نمایندگی میکند طرح رویکردی همهجانبه برای ریشهکنی تروریسم را ارائه میکنم:
1- مفهوم بنیادین در مبارزه با تروریسم، گرامی داشتن حیات انسان است. ما باید به نقطهای برسیم که برای آرامش جهانی و ایمنی خاطر، جان افراد از هر دین و مذهب و یا هر قوم و نژاد، در دیدگاه همگان، یکسان و برابر باشد. ما باید به نقطهای برسیم که میان مسلمان، مسیحی، یهودی و بودایی، یا آفریقایی و آسیایی و اروپایی، در ارزشهای انسانی تفاوتی نباشد، تا تروریسم نتواند صلح بشری را به مخاطره بیندازد و امنیت فردی و اجتماعی را تهدید و تخریب کند.
2- بزرگترین جفا به ادیان الهی، سوءاستفاده از نام دین برای توجیه آدمکشی است. باید حرکت جهانی گستردهای از سوی رهبران دینی و فرهنگی ملل برای مقابله با توجیه اعتقادی آدمکشی آغاز شود. هیچ تعصب اعتقادی نباید دستاویز سلطه طلبیهای سیاسی شود. به ویژه نام زیبای آئین آسمانی اسلام، که پیام رحمت و محبت برای جهانیان آورده است.
3- در کنار مقابله جدی با افراطگری و تروریسم، باید به شناسایی و ریشهکنی عوامل جاذبه گروههای تروریست و چگونگی سربازگیری آنان برخیزیم. ریشههای فرهنگی اقتصادی این پرخاشگری و میل به خشونت باید شناسایی شود و با تلاش صادقانه در حل معضلات اقتصادی، تأمین عدالت اجتماعی و مقابله با ترویج فرهنگ خشونت در میان جوانان، زمینه تحریک و سوءاستفاده تروریستها از بین برده شود.
4- افزون بر این، باید با قطع کانالهای تغذیه مالی، سیاسی و اطلاعاتی از توسعه تروریسم جلوگیری کرد. تا زمانی که برخی دولتها، رویکرد تروریسم خوب و تروریسم بد را دنبال میکنند، جریان تروریسم بینالمللی، پیام قاطع جهانی در مبارزه با این جنایت را دریافت نکرده و هر روز با نامی دیگر و با حمایت دولتی دیگر، به حیات خود ادامه خواهد داد.