این روزها در گوشه و کنار ، سخن از این است که چرا برخی از سیاستمداران واخورده و غیرمؤثر و از کاربرکنار شده غربی از گروهک تروریستی منافقین حمایت می کنند.
با توجه به تمام حقایق تاریخی به راحتی می توان در یافت کسانی که از گروه تروریستی منافقین حمایت می کنند ، سه دسته اند :
1- شیادان دغلباز
2- مغرضان جیره خوار
3- نادانان غیر مطلع
- شیادان و دغلبازان کسانی هستند که آنها را پشتیبانی مالی و اطلاعاتی می کنند تا به عنوان ابزاری برای فشار علیه دولت و ملت ایران از آنها بهره ببرند.
اکنون مبرهن است که کارچرخان نمایشهای منافقین در کشورهای اروپایی و آمریکایی جز اسرائیل و لابی صهیونیستی در آمریکا نیست که از فرط بدبختی و فلاکت ، حتی از گروهک ورشکسته و بی آبرویی مثل منافقین استفاده می کنند.
- دسته ای نیز که معلوم نیست غرضشان بر جیره خواری آنها سبقت گرفته و یا بر اثر دریافت حق الزحمه کارچرخانی هایشان ، مغرضانه بر هر واقعیتی چشم بسته اند ، عده دیگری هستند که نامشان همواره به اطلاعیه های این گروه تروریستی الصاق شده و از همین طریق گذران زندگی می کنند.
رابین کربت ، پائولو کازاکا ، ریموند تنتر ، آرچر و چند ورشکسته از کارافتاده که علاوه بر نیازهای مادی ، نیازهای دیگری نیز دارند که تنها منافقین و فقط منافقین می توانند آن را ارضاء کنند!
اما دسته دوم با دسته اول این است که دیگر حتی رمقی برای حفظ اعتبار برای خود نیز نداشته و ادعاهای سفارشی منافقین را که هر انسان عاقلی از بیان آن شرم دارد ، اینها بر زبان می آورند. لااقل دسته اولی ها می دانند که نباید رسماً و علناً خود را به نجاست حمایت از تروریستها بیالایند.
اما دسته سومی هستند که با اغماض می توان به آنها عنوان نادان غیر مطلع داد و البته باید همین ابتدا تأکید نمود که " جهالت " عنوان برازنده تری است ، زیرا که حداقل زحمت را نیز به خود نیز نمی دهند که در باره آنچه اظهار نظر می کنند ، به تحقیق و جستجو بپردازند و بدانند که از چه چیزی حمایت می کنند.
روز گذشته منافقین مدعی شدند که در یک جلسه در بلژیک هفت تن از سیاستمداران بازنشسته خارجی از آنها حمایت کرده اند و نسبت به تصمیم شورای اتحادیه اروپا مبنی بر ابقای گروهک تروریستی منافقین در لیست سیاه اروپا ، اعتراض کرده اند.
بدون این که قصد تقیسم بندی این افراد در سه دسته فوق داشته باشیم ، نگاهی به برخی اظهارات این افراد جای تأمل دارد:
مثلاً منافقین مدعی شده اند که فردی به نمایندگی از خانم میتران ( بیوه فرانسوا میتران) در این جلسه شرکت داشته و گفته است :
" مجاهدين هيچ گاه مرتكب هيچ عمل تروريستي نشده اند از اين رو گنجاندن نام آنها در ليست تروريستي غيرقابل قبول است.
" خانم دانيل ميتران نامه يي به خاوير سولانا مسئول سياست خارجه اتحاديه اروپا نوشته و به تصميم شوراي وزيران براي ابقاي نام مجاهدين در ليست تروريستي اعتراض كرده است. "
یا از قو ل فردی به نام راسل جانستون ادعا شده است:" هيچ دليلي براي گنجاندن نام مجاهدين در ليست تروريستي جز استمالت از ملاهاي حاكم بر ايران وجود ندارد."
یا فردی به اسم آرچر گفته:" مجاهدين بزرگترين قرباني و مخالف تروريسم هستند اما متأسفانه نام آنها در ليست تروريستي قرار گرفته است. "
به این پدیده می گویند بیسوادی و بی اطلاعی خود را با تبختر به رخ دیگران کشیدن!
و گرنه هیچ نام دیگری برای آن جز اظهار ندامت از گذشته ننگین تروریستی و تقاضای شرمگینانه عفو به خاطر جنایات نمی توان بر آن گذاشت !
اینجا هم نیز منافقین و حامیانشان ، آدرس را اشتباهی رفته و به جای عذر خواهی و درخواست عفو از ملت ایران ، به جایی دخیل بسته اند که اگر آنها را کور نکند ، حتماً شفا نخواهد داد.
ممکن است پس از این مقاله ، سخنگویان اروپایی مجاهدین برای شاخ و شانه کشیدن هم که شده آمپر چسبانده و باز هم از شدت غضب بخواهند بند از بند ما جدا کنند ، اما باید بدانند هر آنچه از اعمال تروریستی که روزگاری با وقاحت در نشریات خود اعلام کرده و مسئولیت آن را پذیرفته اند (که فقط و فقط بخشی از کارنامه تروریستی آنها است)، برای ابد به کارنامه آنها الصاق گردیده و ننگی است که با هیچ ترفندی نمی توانند از آن خلاصی یابند.
جهت اطلاع کسانی که از سر غرض ورزی یا جهالت مدعی اند که منافقین هیچ عمل تروریستی انجام نداده اند ، باید گفت که سری به نشریات این گروه در دهه 80 و 90 میلادی زده و نتایج حمایتهای صدام از این گروه را ملاحظه نمایند.
به قتل رساندن 12 هزار انسان بی گناه و بی دفاع جزو همان کارهایی است که نه تنها کشورهای اروپایی باید به خاطر آن رهبران و عوامل این گروه را در لیست گروههای تروریستی قرار دهند ، بلکه باید به دلیل جنایت علیه بشریت در اختیار دادگاه بین المللی قرار داده و میزان پای بندی خود به قانون و دمکراسی را با اجازه دادن به خانواده های این شهداء و پذیرش شکوائیه آنها نشان دهند.
