عابد ابراهيمی در سال1345 در روستای ليلوس از توابع بخش کوهسار شهرستان سلماس چشم به جهان گشود. وی در خانواده‌ای مذهبی دوران طفوليت را پشت سر گذاشت و به دليل عدم علاقه و فقر مالی دست از تحصيل برداشت و پس از چندی در كردستان به شغل كارگری مشغول شد. پس از مدتی ازدواج نمود که حاصل آن دو فرزند پسر است. بعد از مدتی به خدمت سربازی اعزام شد. در زمان سربازی در تمام جبهه‌ها شركت می كرد. وی قبل از انقلاب كارگر بود و بعد از انقلاب نيز فعاليت خود را از خدمت سربازی شروع كرد. با شركت در عمليات‌ها و دفاع از ميهن اسلامی، دين خود را نسبت به جامعه ادا نمود.
عابد فردی ساكت و آرام و گوشه‌گير بود. او تنها فرزند خانواده بود و به ولايت فقيه و جمهوری اسلامي عقيده وافر داشت و به فرمان امام (ره) لبيك گفت و با توجه با اعتقادات مذهب اهل تسنن در مراسم و عزاداری‌ها شركت می‌کرد. وی با آرزوی خدمت به جامعه اسلامی رهسپار جبهه نبرد حق عليه باطل شد و با وجود اينكه تنها فرزند خانواده بود و والدينش نمی‌خواستند او به جبهه برود، ولی با لبيك گفتن به فرمان امام (ره) و با قانع‌كردن والدين خود راهی جبهه‌های نبرد شد.عابد در جبهه خاطرات زيادی داشت به طوری كه می گفت هر روز جبهه يك خاطره است. بمباران بيش از حد بعثی‌ها و هجوم گروهک تروریستی دمكرات و همچنين فداكاری‌های سربازان و افرادی که در جبهه می‌جنگند، همه آنها خاطره‌اند.
خلوص نيت وی برای رفتن به جبهه تمامی آشنايان را مبهوت كرده بود. اخلاق حسنه و نيكی عابد در روحيه دوستان و آشنايان آنچنان تأثیر داشت که حتی آنهايی كه ضدانقلاب بودند به راه راست آمدند و به ندای عابد و فرمان امام(ره) لبيك گفتند. سرانجام پس از رشادت بسیار در جبهه‌های جنگی و در حالی که تنها یک ماه از خدمت سربازیش باقی مانده بود، در شهرستان سلماس بر اثر درگیری با گروهک تروریستی دمکرات بر اثر اصابت گلوله در 10شهریور1368 به شهادت رسید.
