تراژدی حضور زنان در گروهک منافقین

به تازگی مریم رجوی و دوستانش در گروهک تروریستی منافقین اقدام به برگزاری یک کنفرانس به اصطلاح جهانی با عنوان «پیشتازی زنان در مقاومت ایران» نموده اند. شاید بتوان میان اخبار مربوط به منافقین خبر فوق را خنده آورترین مانور تبلیغاتی فرقه ی رجوی دانست زیرا این شوخی به قدری سخیف و بی مایه است که وجدان آدمی را به درد می آورد. علت این امر نیز مشخص است کارنامه ی سازمان آدمکش منافقین به قدری سرشار از استفاده ی ابزاری و بی رحمانه از زنان است که مریم رجوی به هیچ عنوان نمی تواند ادعای حمایت از حقوق زنان را داشته باشد. در ادامه ابتدا به بررسی ریشه شناسانه مقوله تحقیر زن در گروهک منافقین پرداخته و بعد سعی خواهیم نمود دلایل ولخرجی برای برپایی همایش هایی از این دست را بازشناسی کنیم:

منافقین از همان روزهای ابتدایی تأسیس تا به امروز همواره ادعای برپایی یک جامعه ی آرمانی که در آن زنان هم پای مردان به نبرد برای آرمان شهر کذایی جامعه بی طبقه تلاش می کنند را داشته اند اما تاریخ این فرقه مردم ستیز خلاف این ادعا را ثابت کرده است برخی برهه های استفاده ی ابزاری از زنان عبارتند از:

1- برهه زمانی1344 تا 1357 که از زنان به عنوان پوشش  برای عملیات های نظامی در موارد متعدد استفاده می شد. در این برهه تاریخی از سال1354 به این طرف که سازمان تروریست منافقین رسماً وارد فاز تغییر ایدئولوژی شد استفاده از زنان تحت عنوان ازدواج سازمانی بی ضابطه رواج بسیار یافت.

2- از سال1357 به این سو در موارد متعدد از زنان صرفا در جهت برآوردن منافع و امیال شخصی سران فرقه استفاده به عمل آمده است من جمله:

• جداسازی زنان از نهاد خانواده و برپایی یک جامعه شبه کمونیستی که در آن زنان هیچ گونه تعهدی به خانواده و فرزندان خویش ندارند و در فرقه مستحیل می شوند.
• انجام طلاق اجباری از شوهران سازمانی و غیرسازمانی که منجر به شکست شدید عاطفی زنان عضو فرقه شد.
• استفاده ی کثیف جنسی از زنان توسط مسعود رجوی و سایر اعضای رده بالای منافقین که در سالهای اخیر توسط اعضای زن جدا شده علنی شده است.
• پروسه دردناک عقیم سازی زنان که منجر به مقطوع النسل شدن دائمی بسیاری از زنان عضو سازمان شده است.
• استفاده ی نظامی از زنان در عملیات موسوم به فروغ جاویدان و موارد متعدد این چنینی نشان از جنایت آشکار این فرقه ی جنایت کار نسبت به زنان دارد.

اما نگاهی کوتاه به شعارهای سیاسی داده شده در کنفرانس اخیر نشان دهنده موضعی خلاف واقع و مخالف جریان حقیقی تاریخ است. لکن دلیل این خیمه شب بازی جدید چیست؟ قبل از پاسخ به این سؤال لازم است که به دو نکته در خصوص کنفرانس مذکور اشاره نمائیم:

الف)مهره های شرکت کرده در این تئاتر سیاسی مانند دفعات پیشین از شخصیت های دسته دوم سیاسی تشکیل شده که از قضا بیشتر آنها از دوران اقامت منافقین در عراق با تروریست های رجوی در ارتباط بوده اند از جمله ی این مهره های سوخته می توان به ادیت باور نماینده ی پارلمان اروپا اشاره نمود.

ب) در سالهای اخیر با تبدیل شدن منافقین به یک کارتل مالی بسیاری از سیاستمداران در حاشیه غربی-اروپایی با سخنرانی در کمپ ها و همایش های منافقین منبع درآمد خوبی برای خویش دست و پا کرده اند. بنابر این این همایش نیز مانند گردهم آیی های پیشین به زور و ضرب توان مالی بادآورده منافقین صورت گرفته و هیچ اثری از لابی گری مبتنی بر اقناع سیاسی نمی توان در آن دید لذا می توان گفت: منافقین هنر چندانی برای برپایی این همایش از خود نشان نداده اند. اما، این که چرا گروهک رجوی به برپایی این گونه گردهمایی ها به شکلی پارادوکس گونه ادامه می دهد کاملاً قابل درک است. منافقین که با خرد کردن شخصیت زن در درون تشکیلات هزار رنگ خویش آبرو و اعتباری در میان جامعه زنان ایرانی برایشان نمانده و به عبارت بهتر به دلیل فاش شدن ماهیت منحوس خویش توسط زنان جدا شده از سازمان نمی توانند از آبروریزی ناشی از این افشا گری ها جان سالم به در ببرد، مجبور است برای جبران مافات دست به دامان سیاستمداران زن دست دوم در پارلمان اروپا و پارلمان برخی کشورهای آسیایی من جمله بحرین بزند تا شاید از این طریق بتواند در میان جامعه جهانی زنان، آب رفته را به جوی باز آورد. اما گویا مریم رجوی در هنگام برپایی این تئاتر تناقض آمیز و مضحک از دو نکنه ی اساسی غافل بوده: نخست این که شاید منافقین بتوانند با پرداخت پول و دادن شعارهای پر طمطراق عده ای را به سوی خود جلب کند اما گروهک بیوه رجوی مجبور است در دراز مدت هزینه بیشتری برای جلب حمایت دوستان این چنینی بپردازد. به علاوه چنان که پیشتر گفته شد اعضای زن جدا شده از سازمان رجوی با افشاگری های پی در پی خود در داخل و خارج از ایران چنان آبرویی از منافقین و مریم و مسعود رجوی برده اند که با این قسم خیمه شب بازی ها چهره ی منفور منافقین چه در جامعه ی زنان ایرانی و چه خارج از ایران در میان مجامع جهانی جنبش زنان هرگز ترمیم نخواهد شد. چرا که اگر کسی با دید کنجکاوانه و به دور از تعصب تاریخ بهره کشی همه جانبه از زنان در گروهک منافقین را واکاوی کند خواهد دانست که این سازمان ید طولایی در برده کردن و نابودی شخصیت زن دارد.