به دنبال ناکامی منافقین از سوءقصد‌های پیشین، برای سومین دفعه نقشه ترور آیت‌الله اشرفی اصفهانی را کشیدند، اما نقشه آن‌ها با دفعات قبل بسیار متفاوت بود.
به گزارش هابیلیان به نقل از خبرگزاری دفاع مقدس، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، گروهک منافقین، به منظور فشار به نظام جمهوری اسلامی، اقدام به ترور یاران امام کرد.
آیت‌الله اشرفی اصفهانی هم در لیست ترور سازمان منافقین قرار داشت تا به زعم خود با حذف ایشان به نظام، انقلاب و امام ضربه بزنند. به همین دلیل اقدام به بمب‌گذاری در نزدیکی منزل ایشان کردند. ماه رجب سال ۱۳۵۹، خانه امام جمعه کرمانشاه و خانه‌های مجاور به وسیله‌ی انفجار بمب صوتی به لرزه درآمد و شیشه‌ی منازل و همسایگان و منزل وی شکسته شد. خوشبختانه در این زمان، ایشان در منزل نبود و به زیارت حرم امام رضا علیه‌السلام مشرف شده بود.
تیرماه ۱۳۶۰ هنگامی که آیت‌الله اشرفی، قصد ورود به مسجد آیت‌الله بروجردی را داشت، برای دومین بار مورد سوءقصد قرار گرفت و سه مهاجم مسلح که در یک خودروی پیکان زرد رنگ در مقابل مسجد به کمین نشسته بودند، با دیدن آیت‌الله اشرفی، به ایشان حمله‌ور شده و با اسلحه کلاشینکف به سوی امام جمعه کرمانشاه، تیراندازی کردند، اما به دلیل گیر کردن گلوله در اسلحه، موفق به این کار نشدند و سپس به هنگام فرار، یک عدد نارنجک به سوی وی پرتاب می‌کنند که بر اثر انفجار نارنجک، یک زن، شهید و پنچ نفر مجروح شدند.
به دنبال ناکامی منافقین از سوءقصد‌های پیشین، برای سومین دفعه نقشه ترور ایشان را کشیدند، اما نقشه آن‌ها با دفعات قبل بسیار متفاوت بود. مزدوران با انتخاب یک نفر از غافلان و بی‌خبران از حق و حقیقت، با اجرای یک روش انتحاری، تصمیم به اجرای ترور گرفتند. منافق مزدور، نارنجکی در کمر خود تعبیه کرد و در نماز جمعه کرمانشاه حاضر شده و منتظر ماند تا سخنان پیش از خطبه توسط آقای رستگاری به اتمام رسید و آیت‌الله اشرفی آرام آرام و ذکرگویان به پشت تریبون نماز حاضر شد. ایشان ابتدا با نام خدا و مدح پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) و با قرائت آیاتی از کلام‌الله مجید خطبه‌های نماز جمعه خود را شروع کرد.
بلافاصله مزدور از خدا بی‌خبر، به طرف این مرد آسمانی هجوم برد و با کشیدن ضامن نارنجک، او را بغل کرد؛ محراب غرق خون شد و بار دیگر، محراب نماز جمعه، تجلی آوای فزت و رب الکعبه شد. آیت‌الله اشرفی اصفهانی افتخار چهارمین شهید محراب شدن را به خود اختصاص داد و به آرزوی دیرین خود رسید؛ چنانچه بعد از شهادت آیت‌الله صدوقی فرموده بود: «آرزو دارم چهارمین شهید محراب باشم.»
