یکی از امتیازات جمهوری اسلامی نسبت به رژیم شاهنشاهی و سایر رژیم های حاکم بر جهان ، مردمی بودن مسئولان نظام است ، چرا که مسئولان نظام واقعاً از میان مردم انتخاب می شوند و خدمت به مردم را عبادت می دانند .
رژیم طاغوت مردم را هیچ می انگاشت و برای آنها هیچ ارزشی قائل نبود ، مسئولان آن دوران نیز از میان اشراف و سرمایه داران و وابستگان به کشورهای بیگانه انتخاب می شدند .
در بسیاری از اوقات مردم اصلاً نام یک وزیر یا یک وزارتخانه را نمی دانستند ، و در یک جمله سرنوشت کشور در سفارتخانه های آمریکا و انگلیس رقم می خورد و در حقیقت شاه و عمالش مجری سیاست های کلان آنها بودند .
با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری الهی حضرت امام (ره) همه چیز تغییر کرد و از آن پس امور کشور با نظر خود مردم رقم می خورد ، رفراندوم جمهوری اسلامی انتخاب نمایندگان خبرگان قانون اساسی ، رفراندوم قانون اساسی و بیش از 20 انتخاباتی که در کشور برگزار شده است ، بهترین گواه بر مردمی بودن این نظام است .
در این انقلاب مردمی ، ارزشی ها متحول شد و ارزش های طاغوتی و غربی جای خود را به ارزش های الهی داد . از این رو نظام جمهوری اسلامی مسئولی از محبوبیت بیشتری برخوردار است که مردمی تر باشد و بیشتر شعار مردم سالاری بدهد .
بنی صدر که با همکاری کارشناسان ، جامعه شناسان و روانشناسان غربی جامعه پس از انقلاب را خوب شناخته بود ، همواره خودش را مردمی و طرفدار مردم نشان می داد و شعار مردم سالاری در سخنان او نمود گسترده ای داشت .
در حالی که در طول مدت زمامداریش هیچ گاه به مشکلات مردم نیندیشید و کوچکترین خدمتی به مردم و جامعه نکرد ، او سعی می کرد ناتوانی خودش در حل معضلات جامعه و کوتاهی هایی که در خدمت به مردم داشت را از جانب دیگران مانند شهید بهشتی ، رجایی ، حزب جمهوری اسلامی ، سپاه و جهاد و نیروهای ارزشی معرفی کنند و تا پایان ریاست جمهوری اش همواره از این روش بهره می جست .
به عنوان نمونه به بخش هایی از سخنان وی در اجتماع بزرگ مردم اصفهان که در میدان امام این شهر برگزار شده بود ، توجه کنید :
" برای من به عنوان رئیس جمهور معتقد به قرآن و اسلام و کسی که کتاب و نوشته های آزاد بسیار از او برجاست نمی توان انتظار داشت خلاف عقیده خود عمل کند و آنچه را باور دارد به آن عمل نکند ، من باید پاسدار آزادی های مردم باشم ، باید برای مردم رئیس جمهوری باشیم که الگوهای دور افتاده گذشته را تکرار نکنم .
شاهد استبداد رضاخان و فرزند رضاخان و غیره را دیده اید و آزمایش کرده اید ، فقر و عقب ماندگی ملت ما در شأن یک مسلمان پیشرو و معتقد نیست ، ما باید برای تاریخ و نسل امروز و فردا الگوی تازه ای از نظام سیاسی _ اجتماعی عرضه کنیم و ساختمان یک جامعه توحیدی را بنیان گذاریم ."
روزنامه کیهان ، 6 بهمن 59
وی در موارد مختلفی ملاک مشروعیت نظام را مردم دانسته و می گوید :
" همه مسئله و همه برخورد بر سر این است که آیا رأی عمومی ، رأی مردم باید ملاک و ضابطه باشد یا نباشد ، اداره کشور وقتی مردم در آن شرکت ندارند ، اداره ای است غیر مردمی ، غیر اسلامی و غیر مکتبی ."
روزنامه کیهان ، 12 بهمن 59
" رأی ، رأی ملت است و هر مقامی در این جمهوری منتخب ملت است و باید مجری رأی و خواست ملت باشد ، رهبری هم که در امامت پذیرفته ایم کسی است که راه را نشان می دهد و خواسته های عمومی را در خود و اعمال و گفتار خویش متبلور می کند ، این رهبری ، رهبری مصداقی است و او کسی است که اینگونه رهبری را قبول می کند ."
روزنامه کیهان ، 16 اسفند 59 ، ص 14
بنی صدر نه تنها مشروعیت نظام را به رأی مردم می دانست ، بلکه در شعار هم همواره شعار مردم سالاری و مردم گرایی می داد ، وی که به دلیل سیاسی کاری های بیش از حد و تلاش در جهت کسب قدرت مطلقه ، فرصتی برای خدمت به مردم پیدا نمی کرد .
و همواره کم کاری های خودش را به گردن جناح مقابل و گروه های ارزشی می انداخت و در تریبون های مختلفی که در اختیارش بود برای تحریک عواطف عمومی حتی تهدید می کرد که اگر لجبازی و مانع تراشی باشد ، مسائل را با مردم در میان می گذارد .* تهدیدی که در طول دوران ریاست جمهوری اش هیچگاه عملی نشد ! زیرا در واقع چیزی نداشت که با مردم در میان بگذارد .
روزنامه کیهان ، 16 فروردین 59 ، ص 5
عامل همه کمبودها و مشکلات، ناتوانی ها و قدرت طلبی های شخص بنی صدر بود ، وی برای جبران ناتوانایی هایش همواره سعی می کرد خود را از مردم و برای مردم بداند و با عوام فریبی که راه و رسم شاهان قدیم بوده است افکار عمومی مردم را به سمت خود جذب کند .
اقدامات زیر مواردی است که بنی صدر برای فریب افکار عمومی انجام می داد :
1 _ پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ستونی دائمی در روزنامه انقلاب اسلامی با عنوان " کار رئیس جمهور ، گزارش به مردم " باز کرد و هر روز به تفصیل فعالیت های روز قبلش را به مردم گزارش می داد تا مردم از گزارش او خشنود شوند و او را رئیس جمهوری مردمی بدانند .
2 _ وی سعی می کرد در راهپیمایی ها در میان مردم برود و چنین وانمود کند که من رئیس جمهوری مردمی هستم ، به گزارشی در روزنامه کیهان دقت کنید :
" دکتر بنی صدر رئیس جمهور مانند سایر مردم تهران در راهپیمایی ها شرکت داشت در حالی که میناچی وزیر ارشاد و تیمسار سرلشکر باقری و فرمانده نیروی هوایی او را همراهی می کردند ، وارد خیابان انقلاب شدند و از دو طرف خیابان مردم نسبت به رئیس جمهوری ابراز احساسات می کردند . "
روزنامه کیهان ، 22 فروردین 59 ، ص 5
بنی صدر برای نشان دادن چهره مردمی به مردم چند نوبت در تاریخ 4 اسفند و 7 اسفند 58 با اتوبوس به محل کارش رفت ، این در حالی بود که چند صد نفر نیروی اطلاعاتی و پلیس مجبور بودند از وی محافظت کنند که به مراتب هزینه آن از تردد وی با بنز ریاست جمهوری سنگین تر بود . ولی پخش این فیلم از تلویزیون و درج تصویر آن در مطبوعات می توانست بر محبوبیت بنی صدر بیفزاید .
روزنامه کیهان با درج عکسی از بنی صدر در اتوبوس این جملات را در زیر آن درج کرده بود:
" بنی صدر با رأی مردم رئیس جمهور شد ، باید هم با مردم باشد ، وقتی قرار است در روزهای بسیج همه مردم با وسیله نقلیه عمومی به سر کار بروند ، چرا آقای رئیس جمهور نه ؟
بنی صدر را در یکی از اتوبوس های شرکت واحد در کنار سایر مسافران می بینیم ، اما گویا آنجا هم او را راحت نگذاشته اند و یک خبرنگار سمج نظرش را درباره مسئله ای می پرسد و پاسخ های بنی صدر را ضبط می کند ، خدا کند همه مسئولان امور مملکت از رئیس جمهور سرمشق بگیرند و خود را از مردم جدا ندانند ." روزنامه کیهان ، 7 اسفند 58
