اين تو بميري از آن تو بميري‌ها نيست!

خشم زياد، مقدمه جنون است و جنون همان ديوانگي‌‌است. هر چند در قاموس منافقين – از سرکرده گرفته تا نيروي دون پايه اين فرقه – چيزي به نام عزت نفس و خويشتن داري و کنترل خشم وجود ندارد اما حال و هوای اين روزهاي پادگان اشرف هم حکايت خاصي دارد که نشان دهنده از حد گذشتن آشفتگی،استرس و استيصالي است که در اين فرقه موج مي‌زند.

نيرو‌هاي اين فرقه اينگونه تربيت شده‌اند که با هر شادي کودکانه‌اي شور و شعف زايد‌الوصفي از خود نشان دهند و با هر مشکلي، عنان از کف داده و به ياوه گويي و داد و فرياد بپردازند. گذشته از همه شادي‌هاي بچگانه‌اي که دامنگير اعضاي اين فرقه شده است، حال و احوال اين روز‌هاي پادگان اشرف نيز مشکل کوچکي نيست که قرار باشد با ياوه وگويي و داد و فرياد بر طرف شود.

بعد از پايان ماراتن نفس گير انتخابات عراق که منافقين براي تخريب نوري المالکي هر چه در چنته داشتند رو کردند، اينک با تجديد انتخاب نوري المالکي به عنوان نخست وزير عراق، مردم عراق با حضور در پشت دربهاي اشرف خواهان اخراج آنها شده اند. همچنین فشارهاي روزافزون افکار عمومي اين کشور از دولت عراق براي اخراج منافقين و بی رنگی حناي همه حاميان و مواجب بگيران منافقين دراروپا و آمريکا- که منطق بزرگ ملت عراق براي عدم پذيرش اعضاي فرقه‌منافقين را بر استدلال‌هاي قرون وسطايي‌شان براي ضرورت ماندن منافقين در عراق را نتوانستند نادیده بگیرند-دامنگیر آنها شده است.

سران اين فرقه تروريستي از سويي با کنترل‌هاي پليسي شديد مانع از فرار اعضاي خود از پادگان اشرف مي‌شوند و نيروهاي قديمي اين فرقه با گشت ‌هاي فوق‌العاده در پادگان اشرف، کنترل شديدي در اشرف حاکم کرده‌اند. خاطرات یکی از آخرین افرادی که فرار کرده شنیدنیست: «در مقرها قبلاً گشت نداشتیم اما الان 6 نفر از قدیمی ترین نفرات پست می دهند و یک افسر کشیک است که آنها را کنترل میکند. عدم اعتماد افراد به سازمان به اوج خودش رسیده و نفرات مجبور هستند بطور مرتب فاکت بنویسند و از تناقضات ذهنی شان بگویند. مسئولین به همه شک دارند که فرار کنند و به شدت افراد را کنترل می‌کنند.»

از سويي ديگر فشار افکار عمومي عراق با برگزاري راهپيمايي‌هاي گسترده براي اخراج منافقين،‌روز به روز بيشتر از قبل مي‌شود و مطالبه مردم عراق براي اخراج اين فرقه تروريستي از عراق،‌دولت اين کشور را براي اقدام عاجل در فشار قرار داده است و هر چند که همه مقامات مسئول عراق در طي سال‌هاي اخير بر اخراج اين تروريست‌‌ها تاکيد کرده‌اند طي چند ماه اخير، افکار عمومي اين کشور و به ويژه اهالي استان ديالي، به حد انفجار رسيده و اگر نبود محافظت و نگهداري ويژه ارتش اين کشور از پادگان اشرف، بي‌شک تاکنون – حداقل – تمام ديوارهاي پادگان اشرف به دست مردم خشمگين ديالي از جا کنده شده بود.

درآن سوي مسئله نيز حاميان اين فرقه در اروپا که عمق کينه‌شان از ايران و پيشرفت‌هاي مردم کشورمان در علم و تکنولوژي هسته‌اي را با چشم ديده و در حيرت مانده‌اند بي‌وقفه بيانيه صادر مي‌کنند و این پیشرفت را محکوم مي‌کنند و دادگاه‌‌هاي مضحک برگزار مي‌کنند اما هيچ کدام حتي حاضر به پذيرش موقت اين فرقه نيستند تا به خود منافقين اثبات شود که حمايت‌هاي برخي کشورهاي اروپايي و برخي دولتمردان تند‌رو آمريکايي از آنها نه به واسطه مجاهدت و تلاش براي آزادي و حمايت از ماهيت وجودي اين سازمان پليد، که بيشتر به دليل سنگ اندازي در مسير توسعه کشورمان و ايجاد اهرم فشار براي مقابله با اين پيشرفت‌ها است که البته هيچ کدام از اين سنگ اندازي‌ها هنوز به جايي نرسيده و سنگ اندازان را کور و بور کرده است.

گمانه‌هايي که درطي چند ماه اخير در حول و حوش پادگان اشرف و موقعيت منافقين در اشرف شکل گرفته است هر روز قوي‌تر از قبل مي‌شود. از سويي خانواده‌‌هاي اعضاي اين فرقه که به زعم رجوي و سرکردگان اين فرقه، قرار بود در مدت زمان کمتر از يک ماه از دور و بر اشرف بروند، محکم‌تر از قبل مانده‌اند و به تازگي گروه‌هاي ديگري از اين خانواده‌ها به خانواده‌هاي قديمي‌تر پيوسته‌اند. از سويي ديگر همانگونه که گفته شد، فشار افکار عمومي عراق براي اخراج منافقين روز به روز در حال افزايش است. اين فشار با بيانيه‌هاي گسترده گروه‌هاي عراقي، تظاهرات مردم استان ديالي و تاکيد دولتمردان عراقي براي عمل به وعده داده شده و اخراج منافقين همراه شده است.

همه چيز حکايت از اين دارد که منافقين مدت زمان زيادي در عراق و اشرف باقي نخواهند ماند و زمان اخراج نزديک است اما...

با نگاهي به سايت‌هاي منافقين، تلويزيون اين فرقه و سخنان و بيانيه‌هاي مسعود و مريم رجوي، به خوبي مشاهده مي‌کنيم که آنها سعي مي‌کنند آرامش مضحکي را به افراد خود القاء کنند. گويي هيچ اتفاقي نيفتاده و قرار نيست هيچ اتفاقي هم بيفتند. آرامش خنده دار اين روزهاي منافقين با افزايش برنامه‌هاي موسيقي در تلويزيون منافقين نیز همراه شده است!اين ذات منافقين است. درست هر زمان که بدترين شرايط بر اين گروهک تروريستي حاکم شده، پاي آرامش‌هاي خيالي هم از راه مي‌رسد و سوژه‌‌هاي خنده دار اين فرقه رو مي‌شود. اما حقيقتا اين بار و اين تو بميري از آن تو بميري‌ها نيست!